เด็กชาวไร่คนหนึ่ง เดินหาหอยทากตามป่า เพื่อนำมาย่างกินเป็นอาหาร
เขาจับหอยทากได้ตัวหนึ่ง เขาจึงก่อไฟเพื่อย่างมัน หลังจากที่ย่างไปได้ไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงล้อเลียนเปลวไฟจากเปลือกหอยที่กำลังถูกย่างอยู่ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ บาคาร่า เด็กชายจึงพูดว่า เจ้านี่มันแย่จริงๆ เปลือกที่เปรียบเสมือนบ้านของเจ้ากำลังถูกเผาอยู่แท้ๆ แต่เจ้ากลับมาเล่นสนุกอยู่ได้
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
การจะทำสิ่งใดควรคำนึงถึงกาลเทศะด้วย
ขอบคุณแหล่งที่มาkalyanamitra.org
