เรื่อง ลากับตั๊กแตน

                                       เรื่อง ลากับตั๊กแตน

วันหนึ่ง ในเวลาที่ ลากำลังเดิน อยู่ในท้องนา มันเจอตั๊กแตนตัวหนึ่งกรีดอย่างเบิกบานตรงมุมหนึ่งของทุ่งที่มีต้นหญ้าขึ้นเต็มเจ้าลาฟังเพลงของตั๊กแตนด้วยความรู้สึกชื่นชมยิ่งนัก มันเป็นเพลงที่เปี่ยมด้วยความร่าเริง จนถึงหัวใจที่ใฝ่หาความเบิกบานของลาแทบล้นไปด้วยความมุ่งมาดปรารถนาที่จะร้องให้ได้อย่างตั๊กแตนอะไรกันหรือ เจ้าลาถามอย่างนอบน้อมยิ่ง

อะไรทำให้คุณมีเสียงเพราะเสนาะหูแบบนี้ บาคาร่า ท่านรับประทานอะไรเป็นพิเศษหรือไม่ หรือมีน้ำทิพย์ศักดิ์สิทธิ์ใดที่ทำให้คุณขับร้องเพลงได้ยอดเยี่ยมแบบนี้มีสิ เจ้าตั๊กแตนผู้ชื่นชมความเฮฮาตอบ เราดื่มน้ำค้าง ท่านทดลองดูก็จะทราบเองด้วยเหตุผลดังกล่าวในเวลาถัดมา เจ้าลาก็ไม่รับประทานไม่ดื่มสิ่งใดอีกเลยนอกเหนือจากน้ำค้าง เป็นปกติ ไม่นานเจ้าลา
ทึ่มผู้น่าเวทนาก็ตายจากไป

นิทานประเด็นนี้สอนให้ทราบดีว่า
กฎที่ธรรมชาติเป็นไปไม่ได้เปลี่ยนได้

ขอบคุณแหล่งที่มา kalyanamitra.org