กระต่ายฝูงหนึ่ง ออกหากินอย่างระมัดระวังตัวอยู่ตลอดเวลา สัตว์ตัวอื่น ๆ จึงยากที่จะจับพวกมันกินเป็นอาหารได้ แต่พวกมันมีนิสัยอย่างหนึ่งคือ ชอบตื่นตูมและเชื่อคนง่าย เหยี่ยวจึงเฝ้าหาโอกาสจับกระต่ายอยู่นานจึงรู้นิสัย มันจึงแกล้งตะโกนว่า ไฟไหม้ ไฟไหม้ป่า มาทางนี้แล้ว ฝูงกระต่ายได้ยินเช่นนั้นก็พากันวิ่งหนีกันไปคนละทิศละทาง กระต่ายตัวหนึ่งพูดขึ้นว่า พวกเรา รีบหนีไปที่แม่น้ำเร็ว ฝูงกระต่ายทั้งหมดจึงพากันกระโดดลงน้ำ เมื่อเหยี่ยวสบโอกาสก็บินโฉบลงไปจับกระต่ายกินทีละตัวได้อย่างง่ายดาย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
อย่างหลงเชื่อใครง่าย ๆ เพียงเพราะได้ยินได้ฟังมา แต่จงตั้งสติใคร่ครวญให้ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น