ณ ทะเลสาบแห่งหนึ่ง อันอุดมสมบริบูรณ์ มีกบฝูงหนึ่งอาศัยอยู่อย่างสุขสบาย วันหนึ่ง
พวกมันขอความเห็นกันว่าน่าจะมีกษัตริย์มาดูแล พวกมันก็เลยไปขอร้องต่อเทวดาจูปิเตอร์
เทวดาจูปิเตอร์ก็เลยได้โดยท่อนไม้ก้อนหนึ่งลงมาในทะเลสาบที่นี้ พวกกบต่างตื่นเต้นดีใจพา
กันขึ้นไปขับร้องเต้นระบำกันอยู่บนขอนไม้นั้นนับเป็นเวลาหลายวันถัดมาพวกกบต่างเบื่อราชา
ท่อนไม้ที่ได้แม้กระนั้นลอยน้ำไปๆมาๆ บาคาร่า ก็เลยไปอ้อนวอนขอให้เทวดาจูปิเตอร์ส่งกษัตริย์มาให้ใหม่อีกรอบ เทวดาจูปิเตอร์ก็เลยได้ส่งปลาไหลลงมา แม้กระนั้นปลาไหลก็มัวแต่ลอดอยู่ในรูพวกมันก็เลยได้ไปขอต่อเทวดาจูปิเตอร์อีกรอบครั้งนี้เทวดาจูปิเตอร์ได้ส่งนกกระสาลงมา นกกระสาได้ไล่จิกรับประทานกบไปครั้งละตัวๆวันแล้ววันเล่าจนถึงกบเกือบจะไม่เหลือ ส่วนกบที่เหลือก็ไปขอต่อเทวดาจูปิเตอร์อีกรอบ เทวดาจูปิเตอร์นั้นด้วยความอารมณ์เสียพวกกบก็เลยบอกว่า ถ้าเกิดพวกเจ้าไม่ชอบใจในการดำรงชีวิตแบบเดิม พวกเจ้าก็ต้องทนพบเจอกับหายนะที่ขอร้องกันถัดไปเหอะ
นิทานหัวข้อนี้สอนให้ทราบว่า
การไม่รู้พอเพียงในสิ่งที่มีอยู่ย่อมเป็นผลร้ายตามมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น