ณ ป่าแห่งหนึ่ง มี เสือดาวตัวหนึ่ง รู้สึกภูมิใจกับลวดลายที่สวยงามของตัวมันมาก และมักจะอวดลายกับสัตว์ตัวอื่นอย่างหลงตัวเองว่า ไม่มีสัตว์ใดในป่าที่จะมีลวดลายที่งดงามไปกว่าข้าอีกแล้ว วันหนึ่งเสือดาวเดินมาพบกับ
สุนัขจิ้งจอก มันจึงโอ้อวดว่าขนและลายของมันสวยงามกว่าสุนัขจิ้งจอกเป็นไหนๆสุนัขจิ้งจอกโต้ตอบเสือดาวกลับไปว่า ลวดลายที่อยู่ภายนอกไม่ได้ทำให้ตัวเจ้าดีไปกว่าพวกเราหรอก ความสวยงามมันอยู่ที่จิตใจต่างหาก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความงดงามในจิตใจสำคัญกว่าความสวยงามแค่ภายนอก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น