ชาวนาคนหนึ่ง เลี้ยงไก่และลารวมกันไว้หลังบ้าน วันหนึ่งสิงโตสิงโตเดินผ่านมาก็อยากจะจับลากินเป็นอาหาร ขณะที่มันซึ่มดูลาอยู่นั้น
เจ้าไก่ก็ส่งเลี้ยงร้องขึ้นมา ด้วยความที่สิงโตไม่เคยได้ยินเสียงไก่ขันมาก่อนจึงตกใจและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว
ส่วนเจ้าลาเมื่อเห็นสิงโตวิ่งหนีไปก็นึกว่า เจ้าสิงโต เกิดกลัวขึ้นมา ด้วยความลำพองใจมันจึงรีบวิ่งตามสิงโตไปทันที
ฝ่ายสิงโตเมื่อวิ่งไปได้สักครู่ก็หันหลับมามอง เห็นว่าเจ้าลาวิ่งตามมาถึงที่ก็ดีใจ มันจึงกระโจนเข้า ขย้ำลาและกินเป็นอาหาร ตามที่ตั้งใจไว้แต่แรก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความประมาทและหลงตัวเองย่อมนำพาหายนะมาสู่ตน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น