คาสิโนออนไลน์

คาสิโนออนไลน์
คาสิโนออนไลน์

วันศุกร์ที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : นกอินทรีกับลูกธนู

นิทานอีสป เรื่อง นกอินทรีกับลูกธนู
ผู้แต่ง : อีสป


       วันหนึ่งในฤดูร้อน นกอินทรีตัวหนึ่งกำลังจ้องจะจับกระต่ายป่าจากหน้าผาสูง บาคาร่า ขณะที่มันบินทะยานลงมาเพื่อโฉบกระต่ายป่า มันก็ได้ยินเสียงหวีดหวิวของลูกธนูที่ฝ่าอากาศจากที่ใดที่หนึ่ง จากนั้นลูกธนูก็ปักที่ตัวมันพอดี มันเจ็บปวดมาก ก่อนที่มันจะตายมันก็เหลือบไปเห็นว่าลูกธนูที่ปักร่างมันนั้นมีขนของนกอินทรีติดอยู่ มันจึงพูดว่า "ข้าต้องมาตายด้วยลูกธนูที่ประดับด้วยขนของพวกข้าเอง มันยิ่งเพิ่มควมเจ็บปวดให้ข้ามากขึ้นเป็นเท่าตัว



:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ความเดือดร้อนที่เกิดขึ้นเพราะตัวเองเป็นสิ่งที่เจ็บปวดที่สุด




น อนฺตลิกฺเข น สมุทฺทมชฺเฌ น ปพฺพตานํ วิวรํ ปวีสํ
น วิชฺชตี โส ชคติปฺปเทโส ยตฺรฏฺฐิตํ นปฺปสเหยฺย มจฺจุ

จะอยู่ในอากาศ อยู่กลางสมุทร เข้าไปสู่หลืบเขา ก็ไม่พ้นจากมฤตยูได้
ประเทศคือดินแดนที่มฤตยูจะไม่รุกรานผู้อยู่ ไม่มี



ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันอังคารที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : สุนัขจิ้งจอกกับพวงองุ่น

นิทานอีสป เรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับพวงองุ่น
ผู้แต่ง : อีสป



      

     สุนัขจิ้งจอกผู้หิวโหยตัวหนึ่งเดินผ่านมายังไร่องุ่น บาคาร่า มันเห็นพวงองุ่นที่สุกฉ่ำอยู่บนกิ่งไม้สูงจึงพูดว่า "พวงองุ่นพวกนั้นคงจะช่วยให้ข้าดับกระหายได้บ้างนะ" จากนั้นมันก็กระโดดหวังจะกินองุ่นแต่ก็พลาด มันจึงคิดหาวิธีอื่นดูบ้าง แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถคว้าพวงองุ่นมากินได้เลย ในที่สุดมันก็เลิกล้มความตั้งใจ แล้วพูดว่า "องุ่นนั้นคงจะเปรี้ยวมาก ไม่เห็นน่ากินสักนิด" แล้วมันก็เดินจากไป






:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ผู้ที่ทำสิ่งใดไม่สำเร็จ มักโทษว่าสิ่งนั้นไม่ดี




บุคคลทำสิ่งใดควรพูดสิ่งนั้น ไม่ทำสิ่งใดไม่ควรพูดสิ่งนั้น บัณฑิตย่อมกำหนดรู้คนที่ไม่ทำ ได้แต่พูด




ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันจันทร์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : ชาวประมงกับปลาทูน่า

นิทานอีสป เรื่อง ชาวประมงกับปลาทูน่า
ผู้แต่ง : อีสป


        ณ ท้องทะเลแห่งหนึ่ง ชาวประมงพายเรือลำน้อยของเขาออกไปหาปลา บาคาร่า เขานั่งตกปลาอยู่นานจนรู้สึกอ่อนล้า แต่ก็ยังไม่มีปลามาติดเบ็ดเสียที "เย็นนี้ถ้าข้าจับปลาไม่ได้เห็นทีว่าเย็นนี้คงจะไม่มีอะไรกินเป็นแน่" เขาบ่นกับตัวเอง ในที่สุดเขาก็เก็บเบ็ดและเตรียมพายเรือกลับบ้าน ทันใดนั้นเองก็มีปลาทูน่าตัวหนึ่ง กระโดดหนีปลาใหญ่ขึ้นมาบนเรือของเขาพอดี เขาจึงได้ปลาทูน่ากลับบ้านไปเป็นมื้อเย็นในที่สุด


:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

จะกระทำการสิ่งใดให้พยายามทำอย่างถึงที่สุด แล้วโชคจะเข้าข้างเราเอง



วายเมเถว ปุริโส ยาว อตฺถสฺส นิปฺปทา. 
บุรุษพึงพยายามไปกว่าจะสำเร็จประโยชน์






ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันศุกร์ที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : หนูเมืองกับหนูนา

นิทานอีสป เรื่อง หนูเมืองกับหนูนา
ผู้แต่ง : อีสป


         กาลครั้งหนึ่ง หนูเมืองได้ไปเยี่ยมลูกพี่ลูกน้องที่ชนบท ลูกพี่ลูกน้องของมันเป็นหนูที่เป็นกันเองและมันรักมิตรเช่นหนูเมืองมาก บาคาร่า ดังนั้นมันจึงให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น

      ให้หนูเมืองกินทั้งถั่ว เนยแข็ง และขนมปังอย่างไม่อั้น หนูเมืองประหลาดใจกับอาหารพวกนี้จึงพูดว่า “ญาติที่รักข้าไม่เข้าใจเลย เจ้าทนกินอาหารกระจอกๆ พวกนี้ได้อย่างไร เอาเถอะข้าคิดว่านั่นเป็นเพราะเจ้าคงไม่อาจหวังอะไรที่ดีกว่านี้ได้ มากับข้าสิ แล้วข้าจะแสดงให้เห็นวิธีการใช้ชีวิต ถ้าเจ้าได้อยู่ในเมืองสักอาทิตย์ เจ้านะแปลกใจว่าเคยทนกับสภาพชีวิตในชนบทได้อย่างไร”

     ไม่นานนักหนูสองตัวก็เดินทางเข้าเมือง และสุดท้ายทั้งคู่มาถึงบ้านพักของหนูเมืองในตอนดึก “เจ้าคงอยากได้เครื่องดื่มช่วยให้สดชื่นกระปรี้กระเปร่าหลังจากที่เดินทางมาแสนไกล” เจ้าหนูเมืองพูดอย่างสุภาพ และพาเพื่อนหนูไปยังห้องอาหารที่ใหญ่โต ที่นั่นพวกมันได้พบเศษอาหารที่เหลืออยู่จากงานเลี้ยงชั้นเลิศ เจ้าหนูสองตัวไม่รอช้า รีบกินเค้กเยลลี่ รวมถึงของอร่อยอื่นๆ อีกมากมาย ทันใดนั้นเอง ทั้งสองก็ได้ยินเสียงเห่าหอน “อะไรน่ะ” หนูนาถาม “ก็แค่พวกหมาเท่านั้น” หนูเมืองตอบ “เท่านั้นหรือ!” หนูนาร้อง “ข้าไม่ชอบเสียงดนตรีแบบนี้ในระหว่างอาหารเย็นเลย” แล้วประตูก็เปิดออก สุนัขตัวใหญ่สองตัววิ่งเข้ามาเจ้าหนูสองตัวจึงต้องรีบกระโดดลงมาแล้ววิ่งหนีไป “ลาก่อนญาติที่รัก” เจ้าหนูนาเอ่ย “เฮ้ย ทำไมรีบกลับนักล่ะ” “อืมม์” เจ้าหนูนาตอบ “ข้ายอมกินถั่ว ในความสงบ ดีกว่ากินเค้กในความหวาดกลัว”


:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

คับที่อยู่ได้  คับใจอยู่ยาก



:: พุทธภาษิต ::

อพฺยา ปชฺฌํ สุขํ โลเก
ความไม่เบียดเบียนเป็นสุขในโลก





ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

นิทานอีสป : เต่ากับนก

นิทานอีสป เรื่อง เต่ากับนก
ผู้แต่ง : อีสป


      เต่าตัวหนึ่งขอร้องให้นกอินทรีช่วยพามันย้ายไปอยู่ บ้านใหม่ โดยสัญญาว่าจะตอบแทนด้วยสิ่งของล้ำค่า นกอินทรีตอบตกลงก่อนจะใช้กรงเล็บจิกกระดองเต่าไว้ แล้วค่อย ๆ พามันบินขึ้นฟ้า ระหว่างทางกาตัวหนึ่งบินผ่านมาเห็นเข้า มันบอกกับนกอินทรีว่า "เต่าเป็นอาหารรสเลิศมากเลยนะเจ้ารู้ไหม" "แต่กระดองของมันแข็งมากนะ" นกอินทรีตอบ กาจึงแนะนำนกอินทรีว่า "ก้อนหินสามารถทำให้กระดองของมันแตกได้อย่างง่ายดาย" เมื่อนกอินทรีได้ยินเช่นนั้นก็ปล่อยเต่าตกลงมากระแทกกับก้อนหินขนาดใหญ่จนกระดองแตกตาย เต่าจึงต้องกล่ยเป็นอาหารอันโอชะของนกทั้งสองไปในที่สุด


:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

อย่าไว้ใจผู้อื่นจนเกินไป เพราะอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้



:: พุทธภาษิต ::

วิสฺสาสา ภยมนฺเวติ
เพราะความไว้ใจ ภัยจึงตามมา



ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันพฤหัสบดีที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : หมาป่ากับนกกระเรียน

นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ากับนกกระเรียน
ผู้แต่ง : อีสป

                หมาป่ากำลังกินกระต่ายป่าที่ฆ่าได้อย่าง ตะกละตะกลาม แต่ทันใดนั้นกระดูกชิ้นเล็กๆ ก็ไปติดคอของมัน และมันไม่สามารถกลืนกระดูกชิ้นนั้นลงไปได้ ไม่นานมันก็รู้สึกเจ็บที่คอหอย ก็เลยวิ่งไปวิ่งมา ร้องครวญคราง พยายามหาหนทางบรรเทาความเจ็บปวด มันพยายามขอร้องใครก็ตามที่มันเจอให้ช่วยเอากระดูกออกไปที

            “ไม่ว่าจะขออะไรข้าก็ให้ได้ทั้งนั้นถ้าช่วยเอากระดูกออกจากคอข้าไปได้” หมาป่าพูด ในที่สุด นกกระเรียนก็ตกลงที่จะช่วย มันบอกหมาป่าให้อ้าปากให้กว้างเท่าที่จะกว้างได้ แล้วนกกระเรียนก็ยืดคอยาวๆ ของมันเข้าไปในปากหมาป่าใช้จะงอยปากของมันเขี่ยกระดูกชิ้นนั้นหลุดออกมาได้ “เจ้าจะให้อะไรข้าเป็นรางวัลตามที่สัญญาไว้” นกกระเรียนทวงถาม หมาป่ายิ้มแยกเขี้ยว และพูดว่า “จงสำนึกตนไว้เถิด เพราะเจ้าเพิ่งเอาหัวของเจ้าเข้ามาในปากของข้าและเอามันออกมาได้อย่างปลอดภัย นั่นน่าจะเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่สำหรับเจ้า"



:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

คนเลวมักไม่เห็นความดีของผู้อื่น



:: พุทธภาษิต ::

ยาวเทว อนตฺถาย     ญตฺตํ พาลสฺส ชายติ
หนฺติ พาลสฺส สุกฺกํสํ    มุทฺธํ อสฺส วิปาตยํ.
ความรู้ย่อมเกิดแก่คนพาล  เพียงเพื่อความฉิบหายเท่านั้น
ความรู้นั้นยังหัวคิดของเขาให้ตกไป  ย่อมฆ่าส่วนสุกกธรรมของคนพาลเสีย




ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันพุธที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : ลากับหมาป่า

นิทานอีสป เรื่อง ลากับหมาป่า
ผู้แต่ง : อีสป

     ลาตัวหนึ่งกำลังกินหญ้าในทุ่งแย่างเพลิดเพลิน บังเอิญ หมาป่าตัวหนึ่งผ่านมาเห็นเข้าก็คิดจะจับลากินเป็นอาหาร  ลารู้ว่าภัยกำลังจะมาถึงตัวจึงแกล้งทำเป็นเจ็บเท้า แล้วขอร้องให้หมาป่าช่วย "ท่านช่วยดึงหนามที่ตำเท้าข้าอยู่ออกให้หน่อยได้ไหม"  หมาป่าถามว่า  "แล้วทำไมข้าถึงต้องช่วยเจ้าด้วยล่ะ"  "ถ่าท่านไม่ดึงหนามออกก่อน แล้วท่านกินข้าเข้าไป หนามมันก็จะไปตำคอท่านน่ะสิ"  หมาป่าเห็นว่าลาพูดมีเหตุผล จึงก้มลงไปจะดึงหนามออกจากเท้าลา  ลาได้จังหวะก็เตะเช้าที่หน้าหมาป่าเต็มแรงแล้วรีบวิ่งหนีไป  หมาป่าได้แต่บ่นกับตัวเองว่า  "ทำไมข้าถึงได้พยายามช่วยมันทั้งที่ข้ารู้วิธีการฆ่ามันแท้ ๆ"



:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ความประมาททำให้คนฉลาดมีโอกาสเสียท่าคนที่โง่กว่าได้



:: พุทธภาษิต ::

อปฺปมาทญฺจ เมธาวี     ธนํ เสฏฺฐํว รกฺขติ
ปราชญ์ย่อมรักษาความไม่ประมาทไว้ เหมือนทรัพย์อันประเสริฐ



ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันอังคารที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : หมีกับสุนัขจิ้งจอก

นิทานอีสป เรื่อง หมีกับสุนัขจิ้งจอก
ผู้แต่ง : อีสป


       วันหนึ่งสัตว์ป่าทั้งหลายออกมาพบปะพูดคุยกัน ทุกตัวต่างก็พยายามเล่าถึงความดีของตนเอง หมีตัวหนึ่งเล่าให้สัตว์ตัวอื่น ๆ ฟังว่า "ข้าเป็นผู้ที่มีความเมตตามากที่สุด เพราะข้าไม่เคยกินมนุษย์ที่ตายแล้วเลยสักครั้ง" สุนัขจิ้งจอกได้ยินจึงหัวเราะแล้วพูดว่า "โอ้ แสดงว่าเจ้ากินเฉพาะคนที่ยังหายใจอยู่น่ะสิ อย่างนั้นก็ยิ่งแย่กว่ากินคนตายแล้วเสียอีก แล้วอย่างนี้จะเรียกว่ามีความเมตตาได้อย่างไร" พูดจบมันก็เดินจากไป


:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ควรมีความเมตตาต่อผู้อื่นเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ ไม่ใช่ทำเมื่อเขาได้ตายจากไปแล้ว




เจริญเมตตาจิตมีผลมากกว่าให้ทาน 

ภิกษุทั้งหลาย! ผู้ใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเช้า 
                      ผู้ใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเที่ยง
                   ผู้ใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเย็น

ผู้ใดพึงเจริญเมตตาจิตในเวลาเช้า โดยที่สุดแม้เพียง
ชั่วการหยดน้ํานมแห่งแม่โค หรือผู้ใดพึงเจริญเมตตาจิตใน
เวลาเที่ยง โดยที่สุดแม้เพียงชั่วการหยดน้ํานมแห่งแม่โค
หรือผู้ใดพึงเจริญเมตตาจิตในเวลาเย็น โดยที่สุดแม้เพียง
ชั่วการหยดน้ํานมแห่งแม่โค การเจริญเมตตาจิตนี้มีผล
มากกว่าทานที่บุคคลให้แล้ว ๓ ครั้งในวันหนึ่งนั้น

เพราะเหตุนั้นในเรื่ิองนี้ เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้
ว่า เราจักเจริญเมตตาเจโตวิมุตติ กระทําให้มาก กระทําให้เป็น
ดุจยานที่เทียมดีแล้ว กระทําให้เป็นของที่อาศัยได้ กระทําให้
มั่นคง ประพฤติสั่งสมเนืองๆ ปรารภสม่ำเสมอด้วยดี.

ภิกษุทั้งหลาย! เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แล.



ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันจันทร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป เรื่อง ปลามีไข่กับคนหาปลา

นิทานอีสป เรื่อง ปลามีไข่กับคนหาปลา
ผู้แต่ง : อีสป


        ชายคนหนึ่งมีอาชีพขายปลา ในแต่ละวันเขาต้องหาปลาให้ได้มาก ๆ เพื่อจะ เอาไปขาย และนำเงินมาเลี้ยงครอบครัว วันหนึ่งเขาได้ปลามีไข่เต็มท้องติดมาตัวเดียว โดยที่ไม่ได้ปลาอื่นเลย ก่อนที่เขาจะกลับบ้าน เจ้าปลาจึงร้องขอชีวิตจากเขา "ได้โปรดไว้ชีวิตข้าเถิด ตอนนี้ข้ากำลังมีไข่อยู่เต็มท้อง ถ้าท่านปล่อยข้าไป ข้าจะได้วางไข่ แล้วท่านก็จะสามารถมาจับปลาได้อีกมากมายเลยทีเดียว"  ชายหาปลาตอบไปว่า "นั่นเป็นอนาคตที่ยังมาไม่ถึง แต่ในเวลานี้ข้าจำเป็นที่จะต้องจับเจ้า เพื่อเลี้ยงดูครอบครัวของข้า เสียใจด้วยนะ" พูดจบชายหาปลาก็นำปลากลับไปให้ภรรยาทำเป็นอารหารทันที


:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ของเล็กน้อยในมือตัวเอง มีค่ากว่าของมากมายที่ไม่ใช่ของตน



:: พุทธภาษิต ::

สลาภํ นาติมญฺเญยฺย. 
ไม่ควรดูหมิ่นลาภของตน .


ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันอาทิตย์ที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : เด็กชายกับฝูงกบ

นิทานอีสป เรื่อง เด็กชายกับฝูงกบ
ผู้แต่ง : อีสป

       ณ สนามหญ้า แห่งหนึ่ง เด็กชายคนหนึ่งวิ่งเล่นผ่านมาเห็นฝูงกบอาศัยอยู่ในบ่อน้ำ เขาจึงเกิดนึกสนุกหยิบเอาก้อนหินมาปาใส่ฝูงกบเล่น เขาจะหัวเราะชอบใจทุกครั้งที่ปาก้อนหินโดนกบ ระหว่างที่เขากำลังสนุกอยู่กับการปาหินนั้น กบตัวหนึ่งทนไม่ได้ที่เห็นเพื่อนของมันต้องตายไปทีละตัว โดยที่เด็กชายคนนั้นไม่รู้สึกอะไรเลย มันจึงพูดขึ้นมาว่า "เจ้าเด็กซน เลิกเล่นสนุกได้แล้ว รู้ไหมว่าความสนุกของเจ้า มันทำให้พวกข้าต้องตายไปเป็นจำนวนมากแค่ไหน"

 

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ไม่ควรมีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น

 

:: พุทธภาษิต ::

อทสฺสเนน พาลานํ นิจฺจเมว สุขี สิยา.
จะพึงมีความสุขเป็นนิตย์ ก็เพราะไม่พบเห็นคนพาล.


ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันเสาร์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : แมวในร่างหญิงสาว

นิทานอีสป เรื่อง แมวในร่างหญิงสาว
ผู้แต่ง : อีสป


         แมวสาวตัวหนึ่ง ตกหลุกรักชายหนุ่ม รูปงาม คนหนึ่ง มันจึงไปขอร้องเทพวีนัสซึ่งเป็นเทพแห่งความรักและความงาม ช่วยเสกให้มันกลายร่างเป็นหญิงงาม เทพวีนัสเสกให้ตามคำขอ ชายหนุ่มเมื่อเห็นแมวสามก็ตกหลุมรักและขอเธอแต่งงาน  เมื่อเทพวีนัสรู้เรื่องจึงอยากทดสอบว่า แมวสาวสามารถเปลี่ยนนิสัยตามสัญชาตญาณของมันได้หรือไม่ จึงลองปล่อยหนูเข้าไปในห้องนั้น เมื่อแมวสาวเห็นหนูก็ลืมตัว วิ่งไล่จับหนูกินทันที เทพวีนัสเห็นเช่นนั้นก็ผิดหวังมาก จึงเสกให้หญิงสาวกลายร่างเป็นแมวตามเดิม


:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

สิ่งมีชีวิตมักแสดงสัญชาตญาณเดิมของตนในยามคับขัน



:: พุทธภาษิต ::

เต ทีฆรตฺตํ โสจนฺติ เย ปมชฺชนฺติ มาณวา
คนประมาท ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน




ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันศุกร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : หอยทากกับกระจก

นิทานอีสป เรื่อง หอยทากกับกระจก

ผู้แต่ง : อีสป


        หอยทากตัวหนึ่งคลานไปพบกับกระจกบานเล็ก ๆ เข้า เมื่อมันเห็น แสงแวววาว ของกระจกมันก็รู้สึกหลงใหล จึงขึ้นไปเดินบนกระจกทันที มันพยายามคลานไปรอบ ๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่กระจกก็ไม่ตอบโต้ใด ๆ ในที่สุดมันจึงคลานจากไป ทิ้งเพียงร่องรอยเลอะเทอะไว้เต็มกระจก วันต่อมาลิงตัวหนึ่งเดินผ่านมาพบกระจกบานเดียวกัน ลิงหยิบขึ้นมาส่องดู พร้อมพูดว่า "ทำไมเจ้าถึงปล่อยให้คนอืนมาทำให้ตัวเจ้าสกปรกเช่นนี้ได้นะ ช่างน่ารังเกียจเสียจริง"


:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

เราควรรู้จักรักและดูแลตัวเอง อย่าให้คนอื่นมาทำให้ตัวเรามัวหมอง



:: พุทธภาษิต ::

นตฺถิ อตฺตสมํ เปมํ
ความรัก (อื่น) เสมอด้วยตนไม่มี




ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันพฤหัสบดีที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : หม้อดินกับกระทะเหล็ก

นิทานอีสป เรื่อง หม้อดินกับกระทะเหล็ก
ผู้แต่ง : อีสป


       ณ ห้องครัวของบ้านหลังหนึ่ง มีหม้อดิน 1 ใบและกระทะเหล็กอีก 1 ใบ ทั้งสองมักจะทะเลาะกันเป็นประจำ วันหนึ่งหม้อดินเกิดโมโหกระทะเหล็กอย่างมากจึงพูดว่า "เจ้าอยากจะเตะข้างั้นหรอ เชิญเลย แต่ข้าว่าเจ้าอย่าเสี่ยงเลยจะดีกว่า เพราะถ้าเจ้าเตะข้าเจ้าจะต้องแตกเป็นเสี่ยง ๆ แน่นอน ส่วนข้าก็คงจะไม่เป็นอะไรเลย" หม้อดินได้ยินเช่นนั้นก็เงียบ หลังจากนั้นเป็นต้นมาเวลาที่หม้อดินโกรธหรือจะพูดอะไรก็มักจะระมัดระวังอยู่เสมอ


:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ก่อนจะพูดหรือทำอะไรควรคิดถึงผลที่จะตามมาเสียก่อน



:: พุทธภาษิต ::

ปรสฺส วา อตฺตโน วาปิ เหตุ น ภาสติ อลิกํ ภูริปญฺโญ
โส ปูชิโต โหติ สภาย มชฺเฌ ปจฺฉาปิ โส สุคติคามิ โหติ. 

ผู้มีภูมิปัญญา ย่อมไม่พูดพล่อย ๆ เพราะเหตุแห่งคนอื่น 
หรือตนเอง ผู้นั้นย่อมมีผู้บูชาในท่ามกลางชุมชน แม้ภายหลังเขาย่อมไปสู่สุคติ. 


ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันพุธที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : แมงป่องกับเต่าทอง

นิทานอีสป เรื่อง แมงป่องกับเต่าทอง
ผู้แต่ง : อีสป



แมงป่องและเต่าทอง เป็นเพื่อนกัน  ทั้งสองจะคอยช่วยเหลือซึ่งกันและกันเสมอ  จนกระทั่งวันหนึ่ง  เต่าทองต้องข้ามแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวและเต็มไปด้วยอันตราย แมงป่องจึงอาสาให้เต่าทองขี่หลังของมัน  และบอกว่าจะดูแลเป็นอย่างดี แต่ในขณะที่กำลังจะข้ามแม่น้ำไปนั้น แมงป่องกลับใช้เหล็กในที่ปลายหางต่อยเจ้าเต่าทอง เต่าทองนอนร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด แล้วถามแมงป่องว่า "เจ้าลืมสัญญาที่เคยให้ไว้กับข้าแล้วหรือ"  แมงป่องยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และตอบว่า "ก็มันเป็นสัญชาตญาณของข้านี่นา"



:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
อย่าเชื่อถือใครเพียงเพราะคำพูด แต่จงดูพฤติกรรมในอดีตของเขาด้วย



:: พุทธภาษิต ::
มิตฺตทุพฺโภ หิ ปาปโก. 
ผู้ประทุษร้ายมิตร เป็นคนเลวแท้. 



ขอบคุณแหล่งที่มา   www.blogger.com

วันอังคารที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : กบกับหนู


กบกับหนู
ผู้แต่ง : อีสป


       หนูเเก่ตัวหนึ่งเดินทางเเรมรอนมาจนถึงลำธารที่ชายป่า หนูต้องการจะข้ามไปยัง ฝั่งตรงข้าม จึงเข้าไปหาเจ้ากบ ตัวน้อยที่ริมลำธาร เเล้วเอ่ยขอให้กบช่วยพาข้าม ลำธาร เเล้วเอ่ยขอให้กบช่วยพาข้ามลำธารด้วย


     กบน้อยมองหนูเเล้วปฏิเสธอย่างสุภาพว่า " โธ่ ฉันน่ะตัวเล็กพอๆ กับท่าน เเล้วจะพาท่านข้ามไปได้ อย่างไรกันล่ะจ๊ะ " เเต่หนูไม่ยอม กลับอ้างว่าตนเป็นสัตว์ผู้อาวุโสกว่า ถ้ากบ ไม่ช่วยตนก็จะไปป่าวประกาศให้สรรพสัตว์ทั้งหลายรู้ถึง ความใจดำของกบ

       เมื่อถูกขู่เข็ญเช่นนั้น กบจึงต้องจำยอมให้หนูเอาเท้าผูก กับเท้าของตนเเล้วก็พาว่ายข้ามลำธาร เเต่ทว่าพอว่ายไปได้เเค่ครึ่งทางเท่านั้นกบก็เริ่มหมดเเรงก่อนที่ทั้งคู่จะจมน้ำตาย เหยี่ยวตัวหนึ่งก็โฉบลงมาจิกเอา ทั้งกบเเละหนูไปกิน 





:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

คิดประโยชน์จากผู้ที่ไม่สามารถให้ได้ ย่อมมีเเต่เสียหาย



:: พุทธภาษิต ::

อสาธุ สาธุนาชิเน
พึงชนะคนไม่ดีด้วยความดี



ขอบคุณแหล่งที่มา  www.blogger.com

วันจันทร์ที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป เรื่อง มดกับนกเขา

นิทานอีสป เรื่อง มดกับนกเขา
ผู้แต่ง : อีสป

       มด...ตัวหนึ่งเดินไปหาน้ำกินที่ หนองน้ำ มันรีบกินน้ำอย่างกระหายจนไม่ทันระมัดระวังตัวพลาดตกลงไปในน้ำจนใกล้จะจม ดูบอลออนไลน์ บังเอิญนกเขาที่เกาะอยู่บนกิ่งไม้เหนือหนองน้ำเห็นเข้าพอดี มันจึงรีบจิกขั้วใบไม้ให้ร่วงลงไปในน้ำใกล้ ๆ กับตัวมด เจ้ามดเห็นเช่นนั้นก็รีบไต่ขึ้นไปบนใบไม้ และลอยมาถึงฝั่งได้อย่างปลอดภัย ขณะที่มดกำลังจะกล่าวขอบคุณนกเขา มันก็เหลือบไปเห็นนายพรานกำลังเลงธนูไปที่นกเขา มันรีบเดินเข้าไปกัดเท้าของนายพรานอย่างแรง นายพรานร้องด้วยความเจ็บปวด นกเขาจึงรู้ตัวและบินหนีไปได้ทัน



:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

คนดีต้องรู้จักตอบแทนบุญคุณ



:: พุทธภาษิต ::

สนฺโต สตฺตหิเต รตา. 
สัตบุรุษยินดีในการเกื้อกูลสัตว์



ขอบคุณแหล่งที่มา www.blogger.com

วันเสาร์ที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิทานอีสป : แม่ไก่กับลูกไก่

นิทานอีสป เรื่อง แม่ไก่กับลูกไก่
ผู้แต่ง : อีสป


     วันหนึ่ง แม่ไก่และลูกไก่ออกไปหากินในสนามหญ้า ลูกไก่เพลิดเพลินอยู่กับการหาอาหารจนเดินห่างจากแม่ไปไกล มันจึงพบกับเมล็ดพืชชนิดหนึ่ง ที่มีขนาดใหญ่และแข็งมาก จนมันเองก็กินไม่ได้ มันจึงนำเมล็ดพืชกลับมาให้แม่ แม่ไก่ถาวว่า "ทำไมเจ้าถึงไม่กินเองล่ะ" ลูกไก่ตอบว่า "มันแข็งและใหญ่เกินไปหนูคงกินไม่ได้ ก็เลยเอามาฝากแม้จ๊ะ" แม่ไก่ได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกดีใจที่ลูกไก่รู้จักมีน้ำใจและนึกถึงผู้อื่นอยู่เสมอ



:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ถ้ารู้จักการแบ่งปันสิ่งของที่เราใช้ไม่ได้ ก็อาจมีประโยชน์สำหรับผู้อื่น



:: พุทธภาษิต ::

ททมาโน ปิโย โหติ. 
ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก. 

ขอบคุณแหล่งที่มา http://www.kalyanamitra.org